In navolging van het artikel hoogsensitief en KOPP, heb ik een lijst samengesteld speciaal met boeken voor HSP & KOPP / KVO. Je vindt onder meer informatie, KOPP ervaringsverhalen, thema’s als stress, trauma’s & meer. Wat is KOPP / KVO, welke impact heeft het op je leven en hoe ga je hier mee om?
Handig om te weten: deze pagina wordt regelmatig bijgewerkt met nieuwe boeken.
Carolien Roodvoets – Niemandskinderen
‘Niemandskinderen’ prikt de fabel door dat ouders per definitie liefde voelen voor hun kinderen. ‘Niemandskinderen’ is een boek voor volwassenen die worstelen met de last die een onveilige jeugd met zich meebrengt.
Lindsay C. Gibson – Ongezien opgegroeid
Niet alle ouders zijn emotioneel volwassen, of emotioneel beschikbaar voor hun kinderen. Ook als het je als kind fysiek aan niets ontbroken heeft, kun je veiligheid of liefde hebben gemist, wat doorwerkt in je volwassen leven. Misschien heb je geleerd je zo veel mogelijk aan te passen en niet te praten over wat je voelt. Misschien vind je het zelfs moeilijk om te weten wat je voelt. Als je als kind hebt geleerd altijd alert te zijn op de stemming van je ouders, is er weinig ruimte geweest voor jouw eigen emotionele ontwikkeling. In Ongezien opgegroeid begeleidt psycholoog Lindsay Gibson deze inmiddels volwassen kinderen bij hun zoektocht naar wie ze echt zijn, en op hun pad naar een emotioneel gezonder leven, zonder dat zij met hun (vaak ook ongelukkige) ouders hoeven te breken.
Sandra van Gameren – Leven met een psychisch zieke ouder
Kinderen van een psychisch zieke ouder komen relatief veel voor. In dit boek wordt aandacht gevraagd voor hen die veel nadelige gevolgen hiervan ondervonden. De schrijver benadrukt dat deze aandacht niet het gevolg is van stigmatisering; een psychisch zieke ouder kan een heel goede ouder zijn. Dit boek is een uitstekende gids voor de preventie van ernstige gevolgen die zich kunnen voordoen in gezinnen met een psychisch ziekte ouder.
Caroline van Dullemen – Altijd de sterkste thuis
Kinderen van zieke ouders zijn soms net kleine volwassenen. Ze maken boodschappenlijstjes tijdens de les, weten precies hoe de wasmachine werkt, spreken troostende woorden aan het ziekbed en bellen de dokter als het thuis uit de hand dreigt te lopen. Zonder te klagen natuurlijk – want dat doe je niet over je ouders.
Mark Kinet – Parentificatie
Met parentificatie wordt bedoeld dat het kind op oneigenlijke wijze verantwoordelijk wordt (gemaakt) voor het welbevinden van de ouders. Als dusdanig is het vaak een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van allerlei psychopathologie.
Ervaringsverhalen van KOPP / KVO
J. Van Voren – Loslaten uit liefde
Dit waargebeurde verhaal gaat over Jonah. Jarenlang werd hij in zijn jeugd mishandeld door zijn pleegmoeder die leed aan het syndroom van Münchhausen by proxy.
Boann Oorts – Spreken met de Spints
Boann Oorts: ‘In mijn jeugd werd ik geconfronteerd met ernstig psychisch lijden van mijn moeder. Er werd niet of nauwelijks over gesproken. Ons gezin raakte verscheurd. Mijn vader, mijn zus, mijn broer en ik keken sprakeloos, machteloos en hulpeloos toe. Niettemin ging ik verder met het leven. Een beschadigd leven. Er was geen keus.’
Anja Vlasblom – Dagleven
Eén op de zes Nederlanders draagt de littekens van een stille huiselijke strijd uit de kindertijd met zich mee. In deze enerverende autobiografie vertelt Anja Vlasblom op een aangrijpende, maar toch luchtige manier over de gevolgen van haar opvoeding. Zij leert de wereld kennen door de bril van één van haar ouders en komt verkreukt tevoorschijn.
Lillian B. Rubin – Het onverwoestbare kind
Hoe komt het dat sommige mensen het meest wrede, pijnlijke verleden te boven weten te komen, terwijl het bij anderen hun hele leven beheerst? In Het onverwoestbare kind geeft Lillian B. Rubin antwoord op deze indringende vraag aan de hand van de levensverhalen van volwassenen.
Anna Maxted – Vallen en opstaan
Wanneer haar vader plotseling overlijdt, stort haar wereld ineen. Struikelend van crisis naar crisis krijgt Helen langzaam weer grip op haar leven en weet ze haar eigen plek te vinden.
Esther Verhoef – Tegenlicht
Een meeslepende roman over de verstrekkende gevolgen van een ontregelde jeugd. Vera Zagt heeft het niet gemakkelijk gehad als kind. Haar moeder zat vaker in een psychiatrische inrichting dan dat ze thuis was, haar autoritaire vader behandelde haar alsof ze een van zijn rekruten was en gepest worden op school was ook eerder regel dan uitzondering. Als volwassene heeft Vera nog altijd een beschadigd zelfbeeld.
Claudia Biegel – Rusteloze benen
Een hedendaags familiedrama tegen de achtergrond van een traumatische KOPP jeugd. Hoofdpersoon Rosalie is zich niet bewust van de trauma’s die ze overhield aan haar jeugd. Over het algemeen weet ze zich goed staande te houden. Alleen bij stressvolle gebeurtenissen laat haar zorgvuldig opgebouwde pantser scheuren zien.
Gratis online KOPP boek
Boeken over trauma’s
Peter A. Levine – De tijger ontwaakt
Vluchten, vechten of bevriezen, dat zijn de keuzen die prooidieren hebben als ze worden geconfronteerd met direct levensgevaar. Volgens Peter Levine, expert op het gebied van traumaverwerking, geldt dit ook voor mensen in een traumatische situatie.
Peter A. Levine – Trauma en geheugen
In ‘Trauma en geheugen’ buigt succesvol schrijver dr. Peter Levine (ontwikkelaar van de ‘somatic experiencing’-methode) zich over een van de lastigste en meest controversiële vraagstukken binnen de traumatherapie: kunnen wij ons geheugen vertrouwen?
Bessel van der Kolk – Trauma sporen
Dit diepmenselijke boek geeft een verhelderend inzicht in de oorzaken en gevolgen van trauma en biedt hoop en duidelijkheid voor iedereen die de verwoestende effecten van traumatische ervaringen heeft leren kennen.
Franz Ruppers – Bevrijding van trauma, angst en onmacht
Ingrijpende gebeurtenissen gaan vaak gepaard met gevoelens van angst, machteloosheid en onbegrip. Wanneer deze gevoelens blijven bestaan, ook als de gebeurtenis al lang voorbij is, spreken we van traumatisering. Trauma heeft gevolgen voor het psychische, emotionele en lichamelijke functioneren van mensen.
Vond je dit leuk? Deel met anderen:
Bewaar voor later op Pinterest:
3 Reacties
Hallo Maaike,
Ik volg jouw al een tijd via instagram en heb diverse artikelen gelezen van jouw die helpend waren. Ik ben zelf hoog sensitief en kopp kind en vind het zo fijn en bijzonder dat jij een koppeling maakt tussen deze twee. Ik voel me hierdoor gezien!
Ik ben zelf los gekomen van mijn verhaal in die zin zover dat ik weet waarmee ik deal en weer vooruit kan kijken. Ik wil mensen via blog’s bemoedigen en tips geven om dichter bij zichzelf te komen op en compassie volle manier. Ook volg ik diverse modules waarbij ik opgeleid wordt tot wandel/natuurcoach. Ik ben nog niet aan het coachen. Mijn hart ligt vooral bij het schrijven of het coachen gaat gebeuren laat ik nog even ik zet hier geen druk achter. Ik heb de afgelopen maanden via Labyrinth in perspectief deelgenomen aan een online lotgenoten groep. Dit heeft me goed gedaan en ik wil Labyrinth graag op de kaart zetten door een blog te schrijven over kopp kinderen en te verwijzen naar hen. Ook wil ik graag naar jouw verwijzen omdat jij kopp ook bewust benoemd. Kan en mag dit? En op welke manier zou je dit prettig vinden?
Hartelijke groeten,
Chandrika van der Meulen.
Hoi Chandrika,
Fijn dat je je gezien voelt, dat is zo belangrijk. Nog meer bij deze combinatie.
Altijd mooi als meer mensen zich inzetten voor een van deze of beide. Er is nog aardig wat te doen in beide velden. Ten aanzien van het verwijzen, dat mag altijd. Je bent vrij om te linken naar artikelen of deze website in z’n algemeen. Mocht je daar nog vagen over hebben, stuur me dan even een mailtje via het contactformulier, dat communiceert wat makkelijker.
Warme groet,
Maaike
Hoi Maaike,
Ik lees veel herkenning maar ik ben geen Kopp/Kov kind. Ik ben hoogsensitief en ben een Brus. Ofwel een zus van een verstandelijk beperkte, autistische broer. Ik had een sadistische vader en bij mijn moeder herken ik narcitische trekjes. Door haar was er sprake van parentificatie. Vanaf dat ik heel klein ben wordt ik belast met en over de zorgen van mijn broer. Ik voelde mij meer een moeder voor hem dan een zus. Nu op mijn drieenvijftigste speelt dat nog steeds. Ik heb nog steeds volgehouden maar ik kan niet meer. Kan je mij een boek adviseren ?
Groetjes,
Angelique