Veel hoogsensitieve mensen (HSP) die bij mij in de praktijk komen hebben moeite met verjaardagen. Dit kan zowel gaan om je eigen verjaardag als van het bezoeken van die van anderen. Hier komen een aantal HSP valkuilen in naar voren maar daarnaast is het ook een mooi voorbeeld van een andere wijze waarop je als hoogsensitief mens het leven ervaart. Hoe zit dat nu precies? In dit artikel leg ik je dat uit en geef ik handige HSP tips voor verjaardagen.
Ojee, een verjaardag
Komt die gedachte je bekend voor? Voor veel hoogsensitieve mensen geeft een verjaardag vieren of bezoeken ook stress. Ik weet nog dat ik als klein meisje standaard ziek was of buikpijn had op mijn eigen verjaardag of van iemand uit ons gezin. Zonder dat ik het me toen realiseerde vond ik al dat bezoek en die drukte in huis maar wat spannend. Tegenwoordig heb ik er een modus voor gevonden die werkt maar daarover verderop meer.
Op de facebookpagina schreef ik laatst een stukje over verjaardagen en dit resulteerde in heel wat reacties van hoogsensitieve mensen die hiermee worstelen maar ook creatieve manieren hadden gevonden om hier anders mee om te gaan.
Wat maakt een verjaardag zo lastig?
Een aantal factoren die hierbij mee kunnen spelen:
- Je zit in een groep met mensen (op z’n Hollands vaak ook in een kring of in één ruimte)
- Er wordt alleen gepraat over koetjes en kalfjes (saaaaai)
- Je hebt binnen no time in de gaten wie zichzelf anders voordoet
- Het is te rumoerig om je te focussen op je gesprekspartner
- Je hebt last van mensen die zichzelf overschreeuwen
- Je mengt je niet makkelijk in gesprekken
- De sfeer is mogelijk druk of onrustig
- Je hebt last van onderlinge spanningen tussen mensen
- De drukte geeft teveel prikkels
- Je voelt je niet op je gemak
- Je probeert je constant aan te passen
- Je doet je anders voor dan je bent
- Je bent steeds voor anderen aan het zorgen en vergeet jezelf
Valkuilen tijdens een verjaardag voor HSP
Een groep mensen
De meeste hoogsensitieve mensen zijn niet dol op groepen. Met je sensitieve voelsprieten die als antennes naar buiten gericht staan neem je allerlei subtiele signalen waar. Hierdoor komen er extra veel prikkels op je af. Hoewel je deze voelsprieten wel meer kunt leren richten (je hoeft niet altijd alles waar te nemen) en zo de prikkels wat meer kunt leren doseren zal het je in veel gevallen toch wat extra energie kosten.
Allerlei gedachten over je eigen houding
- Hoe kom ik over?
- Kan (en durf) ik mijn eigen mening (te) delen in de groep?
- Ik moet wel adrem genoeg zijn
Zorgen voor anderen
Zie je iemand alleen zitten of wat ongemakkelijk op zijn/haar stoel te schuiven en voel je de behoefte daar een praatje mee te maken? Er is niets mis met betrokkenheid naar een ander maar het is wel raadzaam om even bij jezelf te checken of je er ook zin in hebt. Onthoud dat je niet verantwoordelijk bent voor het welzijn van anderen.
Je eigen verjaardag of die van een ander
Zowel het vieren van je eigen verjaardag als het bezoeken van die van een ander hebben beide zo hun uitdagingen. Bij het vieren van je eigen verjaardag (of mensen binnen je gezin) kun je het iets meer sturen, ben je met vertrouwde mensen maar heb je ook allerlei bezoek in huis. Wanneer je naar een verjaardag toe gaat ken je lang niet alle mensen en voel je je misschien niet op je gemak in sommige gezelschappen. Voor beide situaties vind je hieronder een aantal tips die je kunnen ondersteunen.
💡 Lees ook: Omgaan met stress als je hoogsensitief bent
4 handige HSP tips voor verjaardagen
1. Eigen verjaardag – wil je het wel vieren?
Wat maakt jouw verjaardag voor jou de moeite waard? Als je het antwoord niet weet of eigenlijk helemaal geen behoefte hebt om het te vieren, doe het dan gewoon niet. Omdat er mensen zijn die hun verjaardag vieren wil het niet zeggen dat jij dit ook moet doen. Naast de valkuilen die ik hierboven beschreven heb past het misschien wel helemaal niet in je hoogsensitieve aard en daar is niets mis mee.
Het is jouw verjaardag, jij beslist!
Er zijn behoorlijk wat mensen die hun verjaardag gewoon niet vieren omdat ze er geen zin in hebben om wat voor reden dan ook. Daar zou je voor jezelf ook voor kunnen kiezen.
Met kinderen in huis ontkom je meestal niet aan het vieren van minimaal hun verjaardagen in je huis maar je zou wel kunnen kijken wat je nodig hebt om het dan zo haalbaar mogelijk te maken. Zie ook tip 2.
2. Eigen verjaardag – organiseer iets leuks
In een kring of in één ruimte zitten met z’n allen kan een verjaardag wat stijfjes maken. En vaak betekent dit voor jezelf dat je steeds aan het rondrennen bent om iedereen van drinken en taart te voorzien. Kortom, alles behalve een leuke en relaxte verjaardag voor jezelf.
Vraag jezelf eens af: wat vind jou nou echt leuk op of rond je verjaardag?
Ga lekker naar buiten (als het weer het toelaat) of ga iets anders leuks doen. Zo breekt het ijs tussen je gasten vaak ook meteen. Het kan van heel simpel zoals een bos- of strandwandeling tot het bezoeken van een concert, tentoonstelling of een hortus botanicus bijvoorbeeld. Een beetje afhankelijk van de groepsgrootte en je interesse gebieden. 😉
Tip: Je kunt dit ook in kleine groepjes (bijv vrienden, familie) als een jaarlijks uitje rondom je verjaardag organiseren.
3. Naar een verjaardag – hou het haalbaar
Ervaar je verjaardagen als vermoeiend maar wil je wel graag gaan? Dan is het de kunst je bezoek haalbaar te houden.
Let goed op je gevoel, waar ligt je grens?
Omdat de grens voor iedereen anders is, dien je goed te voelen wat voor jou haalbaar is. Dit kan zelfs per verjaardag of dag verschillen. Blijf goed in contact met je gevoel en ga niet langer dan haalbaar.
Tip Ga je samen met je partner dan kan het helpen hier van te voren duidelijke afspraken over te maken.
4. Naar een verjaardag – wat ook helpt
Soms is het op een verjaardag saai, zeker als je je ergert aan oppervlakkige gesprekken en gaat zitten wachten tot je weer naar huis kunt gaan.
Doorbreek de spiraal
Het kan helpen om iets te gaan doen zoals de gastvrouw ondersteunen met de drankjes en de taart, even buiten een luchtje scheppen, je aandacht richten op een kind of dier of even op jezelf komen op de wc. Wees creatief!
Wat is jouw ervaring met verjaardagen?
Hoe ervaar jij verjaardagen en heb jij al een eigen manier gevonden om met verjaardagen om te gaan? Deel jouw HSP tips voor verjaardagen hieronder, (h)erkenning al dan niet met tips kunnen anderen weer een stukje verder op hun weg verder helpen.
Vond je dit leuk? Deel met anderen:
Wil je HSP tips in je mailbox ontvangen?
+ gratis HSP minigids
Bewaar voor later op Pinterest:
24 Reacties
Niet alle verjaardagen vindt ik vervelend.
Maar met name de verjaardagen bij mijn broer en schoonzus zijn voor mij een beproeving.
Dat komt omdat mijn schoonzusje stug doet en ik het gevoel heb dat ze me niet moet
Dan ben ik na de verjaardag een dag ziek.
Hoe ga ik hiermee om?
Het kan interessant zijn om te kijken wat er precies met jou gebeurt ten aanzien van het contact met je broer en schoonzus. Er is helaas geen eenduidig antwoord op omdat dit voor iedereen weer anders werkt. Wil je hier anders mee om leren gaan ben je altijd welkom in de praktijk.
Ik ga gewoon niet meer. Ik moest elke keer een dag bijkomen en was bekaf na zo’n avond. Als ik wel ga en dan later huis kom, kan ik niet meer slapen, omdat al die stemmen en verhalen nog in mijn hoofd zitten. Bijna niet in staat om de volgende dag te werken na zo’n slopende avond met oppervlakkig geneuzel. Ik stuur nu een mooie kaart of een cadeautje /bloemetje of ga een andere keer langs. Als mensen me niet meer leuk vinden hierdoor, vind ik niet meer belangrijk. Ik merk trouwens dat steeds meer mensen hun verjaardag opzien, maar niet de moed hebben om te zeggen; ik vier het niet.
Hoi Marijke,
Precies, als het niets voor je is ben je vrij om gewoon niet te gaan. Moedig ook, vaak -extra- lastig voor mensen die zich algauw verplicht voelen en bezig zijn met de verwachtingen van mensen om zich heen.
Als ik mijn verjaardag vier nodig ik mijn broers en moeder uit en de broers/zussen en vader van mijn vriend plus een paar belangrijke ooms en tantes als ik daar de energie voor heb. Ze mogen dan op zaterdag middag tussen 2 en 5 komen. Ik heb vlaai en eenvoudige hapjes. Het is gezellig dat iedereen elkaar weer even ziet maar om 6 uur zit ik weer lekker te relaxen op de bank met een pizza. Dat gaat al jaren goed. Het gaat om je eigen grenzen weten en die ook duidelijk aangegeven.
Hoi Cathelijne,
Perfect, op je eigen manier. Dank je wel voor het delen!
Ik ga me anders gedragen, ik word drukker en vlap dingen eruit waardoor ik er achteraf voor schaam. En ben dan ook heel veel bezig met alles terughalen wat ik heb gezegd en voel mij daar dan heel naar over en ben bang voor de consequenties.
U schrijft specifiek over verjaardagen in dit artikel maar ik heb het lastig met bijna alle feesten en bijeenkomsten. Dan zonder ik me af en kom zo tot rust. Bedankt voor de mooie artikelen.
Dag Sara,
Dank je wel voor je reactie. Dit kan heel goed voor allee feesten gelden inderdaad. Dank voor je compliment en heel graag gedaan.
ik heb sinds een paar jaar dat ik een paar goede vrienden en of familieleden uitnodig om gezellig mee uit eten te gaan
dit kan los van het feit of ik mijn verjaardag eenvoudig vier door een beperkt aantal mensen uit te nodigen
of de verjaardag verder niet vier
Hoi Peter, ook een mooie manier. Dank je wel voor het delen!
Ik heb heel veel problemen met het vieren van mijn verjaardag door de drukte en de belangstelling. Ik word volgende week 18 en ik wil het echt absoluut niet vieren en doen alsof het een normale dag is, maar van m’n moeder moet het perse groots gevierd worden. Hierdoor zit ik elk jaar een dag van te voren met een flinke paniekaanval. Wat kan ik hier aan doen?
Hoi Luna,
Kun je dit met je moeder bespreken? Wellicht kun je aangeven dat jouw verjaardag om jou zou moeten draaien en dat jij geen behoefte hebt aan een groots feest. Wanneer dit niet lukt helpt het mogelijk als ze dit artikel leest. Succes!
Warme groet,
Maaike
Verjaardagen, ook altijd zo’n gedoe. Mijn eigen verjaardag vier ik zoals ik zelf wil, maak ik me niet al te druk over. Het ene jaar gaan we eens eten het ander jaar mag het wat rustiger voor me of samen met men vriend. Als er weer iets te vieren valt in de familie heb ik op voorhand best wel stress, ook dat vervelend buikgevoel en beetje paniek. Al is dat niet nodig, je gaat tenslotte naar je familie die je soms maar paar keer per jaar ziet en dus is het leuk samenkomen en bijpraten. Maar als het een grote bijeenkomst is heb ik het wat lastig. Veel achterneefjes en achternichtjes die samen best wat kabaal kunnen maken, dan krijg ik het helemaal, al was het fijn elkaar weerzien, ik ben best wel opgelucht als we weer op weg naar huis zijn. Dan heb ik echt even tijd nodig om tot mezelf te komen.
Doordat ik als ik op bezoek ga bij iemand net niet kan zitten en praten zoals iedereen anders die op bezoek is omdat ik altijd in de modus schiet van te willen helpen en kinderen entertainen, hond te wrijven enz, ben ik totaal uitgeblust, uitgeput en leeg en absoluut niet gelukkig of voldaan. Voor mij zou die tip dus absoluut niet werken maar eerder van ‘zet jou ook eens eventjes en geniet van het niks doen’. Als het gesprek jou niet boeit, luister dan niet aandachtig en geniet van het gebeuren op zich. Oppervlakkige gesprekken versus er eigenlijk helemaal niet bij horen. Je kan dan beter selecteren naar waar/wie je gaat en wie je liever overslaat, het bezoek in duur beperken en misschien zelf het gesprek een andere draai geven.
Hoi I,
Goede nuance, dank je wel. Luister altijd goed naar jezelf. Dat is het allerbelangrijkste. Tips zijn ter inspiratie maar werken alleen als ze bij je passen.
Ik heb dat ook jaren gehad. Wilde nergens naar toe. Werd er met de haren door ( nu mijn ex ) naar toe gesleept. Vreselijke tijd gehad,al die verjaardagen. Voelde me ook erg eenzaam en onzichtbaar. Toen heb ik mijzelf aangesproken en aangepakt, ja dat kan. Want je kan je niet altijd onttrekken aan verplichtingen. Je moet je houding veranderen en eigenlijk scheidt hebben aan de buiten wacht. Realiseer je ook dat je niet zo belangrijk bent en niemand op je let, want dat deed ik vroeger. Focus je op één persoon/iemand in plaats van op de héle kring/groep. Foei, daar gaat een energie in zitten zeg…. Probeer nonchalant over te komen zodat mensen geen grip op je hebben. Dat is het héle eieren eten. En ga ook weg, juist als het gezellig begint te worden. Je geeft dan al aan dat het genoeg voor je is geweest. Laat het weggaan niet altijd van anderen afhangen. En verder ga ik alleen als ik zin heb, zo niet dan zeg ik dat tegenwoordig. Och dan moet je . die gezichten zien zeg. Je moet de héle zaak ombuigen naar jou believen… Assertief worden, deze houding heeft mij enorm geholpen.
Kun je uitleggen wat je bedoelt met nonchalant overkomen? Waarom helpt dat?
Ik ben vandaag 33 geworden, maar ik heb al jaren de verjaardagsblues. Dat ik vanaf het moment dat ik wakker word ik niet goed in mijn vel zit. Vanaf sochtens vroeg verdwijnt mijn eetlust, heb ik vaak meerdere huilbuien per dag en ben ik snel chagrijnig. Maar waarom snap ik niet goed. Ik heb een mooi gezin, twee prachtige kinderen en partner.
Ook ga ik alleen naar de verjaardag van mijn ouders, maar hier komt ook bijna nooit iemand.
Ik ben ook echt een einzelganger, ik heb geen behoefte aan vrienden en heb buiten mijn werk om bijna geen contact met andere mensen. Ik heb hier geen energie nog de tijd voor.
Maar misschien komt het doordat ik op die dag wel behoefte heb aan een vriendelijk woord, en dat ik misschien toch elk jaar stiekem hoop dat gevoel van euforie te krijgen wat ik vroeger wel had, waar ik er nu gevoelloos voor sta.
Het is dat ik het voor mijn kinderen belangrijk vind om niet alleen hun verjaardag maar ook die van ons te vieren, anders had ik dat niet gedaan.
Al zou dat ook geen verschil in gevoel maken denk ik… ach ja, we kunnen er niet allemaal van genieten
Wat is dit fijn om te lezen! Wat een herkenning…
Elke keer weer het zelfde met de verjaardag.
Ik had voor mijn zoontje afgelopen jaar 4 dagen verjaardag gedaan ivm de regels. Hij vond het zelf vreselijk. En zei Dit wil ik nooit meer. Nou ik ook niet!!! Maar mensen vinden het raar als je geen verjaardag viert. En gaan dan beetje pushen. Voor mijn verjaardag laat ik mijn ouders komen voor taart en koffie. Hele familie bij elkaar trek ik gewoon niet.
Als je kleinkinderen krijg dan moet je wel..oma is voor hun belangrijk.
Daar zit je dan tussen vreemde schoonfamilie in mijn man blijft zitten die vind feestjes heerlijk.hij is de eerste die komt en de laatste die weggaat. Nu zeg ik dat ik het niet red om 1 uur of half 2 te komen ..we eten warm tussen de middag..en ik kom om half 3 scheelt een uur. Probeer als de eerste gasten weg gaan ook op te stappen…geen alcohol drinken scheelt ook wil je nog een glaasje ..duurt het weer een half uur. ..nu ik neem nu thee
Moeten ze zetten vinden ze vaak niet handig ..en ik blijf dan meer mezelf.
Je eet ook gelijk minder wat je aangeboden krijg..alcohol maakt hongerig.
Misschien is dit ook een oplossing voor jou .
Erna
De verjaardagen bij mijn schoonouders , iets waar ik er tegen op zie. Mijn schoonvader is iemand die bij deze gelegenheid graag discussies uitlokt en ver gaat om zijn gelijk te halen. Als ik niet inga op zijn verhaal maakt hij nare kwetsende opmerkingen om me uit mijn tent te lokken. Ik klap dan helemaal dicht. Tijdens deze verjaardagen zit ik tussen mensen die ik weinig zie , dit op zich vind ik al moeilijk. Hoe ga ik om met deze situatie ? Mijn man zegt niks van aan trekken zo is hij nu eenmaal.
Maar wat zou ik hem graag eens van repliek dienen , bij thuiskomst ben ik helemaal op en dagen van slag.
Heb moeite met verjaardagen
Ben denk ik gauw moe als er teveel mensen zijn
Of ik put er energie uit
Weet eigenlijk niet goed wat het is
Groetjes netty
Elk jaar zie ik gigantisch tegen m’n verjaardag op. Ik herken veel van wat er in het artikel staat, heel fijn om nu een beetje meer mezelf te begrijpen. Ik vond vroeger vooral het zingen zo erg, want daarmee sta je erg in het middelpunt en dat vind ik verschrikkelijk. Daar zijn we gelukkig al jaren geleden mee gestopt, maar ik word nog steeds met een depri gevoel wakker op m’n verjaardag en wil het liefst iedereen ontlopen en er weinig aandacht aan besteden. Achteraf is het vaak gewoon een gezellige dag met wat visite geweest, al vraagt het al m’n energie, maar de dagen ervoor zorgen voor angstreacties en paniek in mezelf.