Ben je hoogsensitief en merk je dat ruzies je extra raken? Dan is de kans groot dat je herkent hoe intens emoties kunnen binnenkomen, zelfs bij kleine meningsverschillen. Voor veel HSP is omgaan met conflicten lastig. HSP en ruzie kunnen dan ook een grote uitdaging zijn. Ontdek waarom onenigheid zo hard binnenkomt en hoe je effectiever kunt omgaan met ruzie als je hoogsensitief bent.
Inhoudsopgave
💡 Lees ook: Hoe kan je floreren als HSP?
Wat is hoogsensitiviteit precies?
Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap die bij 15-20% van de bevolking voorkomt. Als HSP neem je dingen intenser waar. Denk aan geluiden, geuren, sfeer, maar ook de emoties van anderen. Dat maakt je opmerkzaam en empathisch, maar ook kwetsbaarder bij spanning of een confrontatie.
Je denkt vaak langer na over wat er gebeurt, voelt snel aan als er iets niet klopt, en hebt daardoor regelmatig meer behoefte aan rust om alle indrukken te verwerken.
Hoogsensitiviteit en ruzie
Het kan een uitdaging zijn om met ruzie om te gaan als je hoogsensitief bent. Dit komt doordat een conflict jou sneller en intenser raakt. Niet alleen de woorden, maar ook de toon, de gezichtsuitdrukking en de onderliggende spanning doen ertoe.
Tijdens een ruzie kun je bijvoorbeeld merken dat je dichtslaat of emotioneel wordt. Het kan voelen alsof je niet goed meer uit je woorden komt of dat je lijf letterlijk reageert met spanning, tranen of vermoeidheid. Zelfs ná het conflict blijft het nog lang nazinderen in je hoofd en lichaam.
Wat voor de ander een “normaal gesprek” was, kan voor jou dan een emotionele achtbaan zijn geweest die eerst nog even verwerkt moet worden.
Waarom harmonie voor HSP zo belangrijk is
Als HSP ben je gevoeliger voor omgevingsfactoren. Dit werkt zowel de positieve als negatieve kant op. Harmonie is dan ook een belangrijke voorwaarde om goed te functioneren. Je voelt vaak al aan voordat er iets wordt uitgesproken. Een bepaalde blik, een stilte of een verandering in houding kan al onrust veroorzaken.
Je hebt behoefte aan veiligheid, transparantie en verbinding. Wanneer de sfeer gespannen is, gaat het daarin haperen. Het kan zijn dat je daarom moeite gaat doen om conflicten te voorkomen. Dat je om de lieve vrede te bewaren je je eigen gevoelens, al dan niet tijdelijk, opzij zet. Toch is dit niet de beste route voor jezelf, want hoewel je dan een mogelijk conflict voorkomt, slaat dit terug naar binnen in jezelf en vervolgens kan dit op termijn aan je zelfvertrouwen gaan knagen.
Omgaan met ruzie als je hoogsensitief bent
Je kunt je hoogsensitiviteit natuurlijk niet wegtoveren maar je kunt wel leren om conflicten op een goede manier te hanteren. Niet door jezelf (nog meer) aan te passen aan de ander, maar door bewuster met je eigen behoeften en grenzen om te gaan.
Een paar praktische suggesties
- Laat de emotie eerst even zakken voordat je gaat communiceren. Als je hoog in de emotie zit is het vaak lastig om helder na te denken. Bovendien heeft je hoogsensitieve brein door de diepgaande verwerking vaak even tijd nodig om te overzien wat er is gebeurd en om vervolgens te kijken naar eventuele vervolgstappen of een reactie.
- Wees eerlijk over wat je aankunt. Het is helemaal oké om aan te geven dat je tijd nodig hebt om te reageren. Zeg bijvoorbeeld: “Ik wil hier wel op terugkomen, maar heb even ruimte nodig.”
- Gebruik rustige, persoonlijke taal. Door “ik voel me geraakt …” te zeggen in plaats van “jij doet altijd …”, blijf je bij jezelf en houd je de verbinding open. Je voorkomt dat de ander zich aangevallen voelt.
- Gun jezelf rust na een conflict. Zelfs als het goed is afgerond, kan je lichaam nog gespannen zijn. Dat is oké. Een wandeling, journaling of iets creatiefs kan helpen om te ontladen.
Geweldloze communicatie: meer verbinding in gesprekken
Een mooie methode die je kan helpen omgaan met ruzie als je hoogsensitief bent, is Geweldloze communicatie. Deze benadering is ontwikkeld door Marshall Rosenberg en helpt je om op een verbindende manier te zeggen wat je voelt en nodig hebt, zonder de ander te beschuldigen of jezelf te verloochenen.
De kern bestaat uit vier stappen:
- Benoem wat je feitelijk hebt waargenomen, zonder oordeel.
- Zeg hoe je je voelt.
- Geef aan wat je behoefte is.
- Doe een concreet en vriendelijk verzoek.
Bijvoorbeeld:
“Toen je tijdens ons gesprek weg liep (1), voelde ik me onzeker en verdrietig (2). Ik heb behoefte aan helderheid (3). Zou je me willen laten weten wanneer je klaar bent om verder te praten? (4)”
Zo blijf je in de communicatie bij jezelf en geeft ruimte aan de ander (namelijk zonder te eisen of te wijzen) hierdoor is de kans kleiner dat het escaleert.
Geweldloze communicatie – Marshall Rosenberg
Geweldloze Communicatie helpt ons stevig in het leven te staan, te zeggen wat we willen én te horen waar het de ander om gaat. Het is een taal van mededogen waarmee we de machtsstrijd overstijgen en bewegen naar samenwerking en vertrouwen.
💡 Lees ook: Hoe ga ik om met een hoogsensitieve partner?
Tips voor niet-HSP in je omgeving
Ben je zelf geen HSP, maar ken je iemand die dat wel is? Dan kun je veel betekenen door:
- Rustig te blijven praten, ook als het emotioneel wordt
- Niet te pushen om snel tot een oplossing te komen, geef de ander de tijd om een te laten bezinken en eerst rustig alle opties te overwegen.
- Begrip te tonen voor de intensiteit die een HSP ervaart.
Door iemand die hoogsensitief is de ruimte te geven, bereik je uiteindelijk sneller een goede oplossing dan door de druk op te voeren waardoor de emotie wordt versterkt. Een gestresst of emotioneel brein denkt namelijk niet meer helder en rustig na (dit geldt zowel voor HSP als niet-HSP) en kan geen constructieve input meer leveren voor het gesprek.
Tot slot, wees je bewust van je grenzen
Door je bewust te zijn van je grenzen, emoties en communicatiewijze, kun je leren om constructief om te gaan met ruzie als HSP. Door voor jezelf op te komen op een rustige manier, zul je merken dat dit je zelfvertrouwen versterkt.
Wil je HSP tips in je mailbox ontvangen?
+ gratis HSP minigids
Bewaar voor later op Pinterest:
3 Reacties
Hoi Maaike, bedankt voor dit interessante artikel over ruzie maken door een HSP.
Graag zou ik hier nog een persoonlijke noot aan willen toevoegen, waarvan ik benieuwd ben of die ook door anderen wordt herkend; je noemt al de behoefte aan veiligheid, waardoor een HSP zal proberen om ruzie te voorkomen of te ontlopen. Wat mij soms opbreekt, is dat ik een ruzie niet ontloop, maar dat ik deze wel zo snel mogelijk probeer te vergeten. Dit heeft tot gevolg dat ik er op een later tijdstip (vrijwel) niets meer van kan herinneren, wat grote ergernis kan oproepen bij diegene die erbij betrokken was. Alsof ik het niet belangrijk vond, waar we het over gehad hebben? Zelf ervaar ik dit vergeten niet als een poging om het ‘in de doofpot te stoppen’, zoals me wel eens wordt verweten, maar meer als iets dat noodzakelijk is om zo snel mogelijk weer met een schone lei verder te kunnen. Zonder die schone lei blijft een ruzie door mijn hoofd (en lichaam) spoken en drukt het een zwaar stempel op alles wat ik doe. Ik ben heel benieuwd of anderen zich hierin herkennen?
Hallo Maaike, zo treffend deze artikelen en herkenbaar.
Ik ben al bijna 50 jaar samen met mijn man. Ik heb het gelukkig niet vaak meer maar als we een aanvaring hadden kon ik in een bubbel gaan zitten en dan in een zwarte put zakken zo als ik het noem als dat niet gezien of gehoord werd. En als mijn man me er dan niet uithaalt dan is dat afschuwelijk en wordt het steeds erger. Ik heb ooit een psycholoog gehad die zei dat hij mij daar dan niet meer uit moest halen. Alsof ik hem ergens toe dwong. Ik ben dan in staat om weg te gaan en gekke dingen te gaan doen. Ik denk dat het een gevoel van afwijzing is en kritiek wat ik niet aankan. Herkenbaar?
Groetjes Annemarie
hallo Maaike, bij mij speelt emotionele verwaarlozing als kind zijnde waardoor afwijzing in het algemeen een grote trigger is. Hierdoor schakelt dan vaak mijn overlevings stand in.
waardoor ik hard overkom terwijl ik me van binnen heel klein voel. HSP zijn en ADHD hebben zorgt voor mij bij: heel erg aanwezig zijn, veel praten en lachen, creatief zijn in klussen en anderen helpen tot mezelf terugtrekken en geen mensen om me heen willen. Maar als ik geen doel heb op een dag, wordt ik heel moe en komt er niets uit m’n handen waardoor ik “werk” ga zoeken om me voldaan te voelen. Dit is mijn cirkel, ben 58 jaar en krijg het er niet uit, ondanks de nodige therapieen.
Ik vraag me af of meer mensen zo leven. gr Carla