HSP en fotograaf, Wendy van Bree is het allebei. Ze vertelt je in dit artikel hoe haar hoogsensitiviteit haar ondersteunt in haar werk en op andere momenten flink kan uitdagen. Want zoals dat werkt in het leven, kent haar hoogsensitiviteit hierin voor- en nadelen.
Mijn naam is Wendy van Bree, ik ben professioneel fotograaf en HSP. Een gave, maar ook een uitdagende en vooral intense combinatie.
14 jaar geleden kwam ik van de kunstacademie af en sprong ik als jonge 22-jarige in het diepe zwembad ondernemer zijn. Vanaf dat moment was ik fotograaf. In die jaren heb ik de meest fantastische mensen en gebeurtenissen mogen fotograferen.
De eerste jaren deed ik heel veel bruiloften en particuliere fotografie. Ik had een fotostudio waar ik veel families en kinderen fotografeerde. Sinds een aantal jaar richt ik me voornamelijk op de zakelijke fotografie markt, doe ik veel portretfotografie, persfotografie, bedrijfsfotografie en campagnes.
Daarnaast doe ik nog steeds de particuliere fotografie zoals bruiloften, familieshoots en newbornshoots
HSP en fotograaf, de voor- en nadelen
Fotograferen en ondernemen als HSP is zowel een uitdaging als een ideale combinatie. Mensen vragen mij regelmatig: “wat vind je het mooiste om te fotograferen?”. Daar hoef ik niet lang over na te denken. “Mensen!” Ik roep het enthousiast en er komt een brede grijns op mijn gezicht.
Mensen vind ik echt het mooiste om te fotograferen, vooral mensen die iets doen. Daar word ik blij van! Maar datzelfde, intens blij makende antwoord is ook gelijk hetgeen wat mijn werk soms juist zo intensief maakt. Want ik ben HSP. Of laat ik het anders zeggen, ik ben Wendy en ik ben sensitief. Mijn voelsprieten staan altijd aan.
Voor de volle 300%
Jaren geleden fotografeerde ik dus voornamelijk bruiloften. Op mijn bruidsfotografie-hoogtepunt waren dat er 50 in een jaar. Die 50 waren natuurlijk niet lekker verspreid over het hele jaar, maar grotendeels tussen mei en eind september. Wat genoot ik er van! Hard werken, daar ben ik ook niet vies van.
Uiteindelijk liep ik eind september dan wel op mijn tandvlees en kostte het de laatste bruiloften van het seizoen steeds meer moeite om nog de volle 300% te geven die ik wel wilde en moest geven.
Mijn enthousiasme en liefde voor wat ik doe bepaalt eigenlijk voor 99% mijn uitstraling, ik heb
namelijk mijn hart op de tong. En juist dat is grotendeels de reden waarom mensen mij boeken als
fotograaf.
💡 Lees ook: HSP inspiratie voor het nieuwe jaar
Intens
Waarom is het nou zo intensief én intens? Mensen zeggen zo ontzettend vaak tegen mij: “jeetje, jij bent ook altijd op een feestje en in een feeststemming aan het werk, zal wel niet voelen als werk!” Absoluut waar, maar ik als HSP, ga altijd vol ín een fotoklus. Ik ga er niet heen, ik ga erin.
Voelsprieten
Ik probeer familiebanden te ontdekken (wie is wie precies, belangrijk voor de foto’s), ik pik stemmingen en spanningen op, ik deel mee in alle feest- en liefdesvreugde die er is, ik voel letterlijk alles. Die voelsprieten van mij staan altijd aan, de hele dag. Als de moeder van de bruid langs loopt, voel je toch een onderonsje omdat je aanvoelt hoe zij zich moet voelen, geef je haar een kleine knipoog of knoop je een klein gesprekje aan.
Uitstraling
Ik vind het belangrijk hoe ik zelf overkom als mens op mijn klant. Misschien vind ik dat zelfs wel iets te belangrijk. De foto’s staan voorop, dat is tenslotte wat ik doe en waar ik goed in ben. Maar omdat ik zelf die enorme voelsprieten heb naar hoe iemand is en op mij overkomt, vind ik dat voor mij zelf ook heel belangrijk.
💡 Lees ook: Bestaat er een diagnose hoogsensitiviteit?
Een helicopterview
Daarbij heb ik, bijvoorbeeld op een bruiloft, een helicopterview nodig om niets te missen. Ik fotografeer namelijk voornamelijk journalistiek, dus ik sta he-le-maal aan. Al deze gevoelens die ik zelf heb en oppik van anderen zijn los van elkaar heerlijk, fijn en maken wie ik ben, maar bij elkaar putten ze mij ook uit.
Tegelijkertijd vind ik het juist ook het allermooiste van mijn vak. Ik krijg zo dikwijls te horen dat ik op ging in de groep. Buiten het feit dat ik graag te horen krijg dat de foto’s die ik lever mooi zijn, vind ik het mooiste compliment dat mensen het fijn vonden dat je er bij was. Of dat je eigenlijk helemaal niet bent opgemerkt. Want dan maak ik de beste foto’s, zonder dat mensen door hebben dat ze op de foto gaan.
Zakelijke klussen
Ook in zakelijke klussen is mijn HSP soms een uitdaging naast een mooi voordeel. Jaren geleden wilde ik graag meer de zakelijke kant op van de fotografie en heb ik particuliere fotografie iets meer op een laag pitje gezet. Ik werd na 400 bruiloften nou juist eens blij van de meer ‘snelle’ klussen; “Wendy, kan je morgen in Amsterdam een persfoto komen maken, we hebben de foto dezelfde middag nog nodig”, voelde dan als een verademing.
Leuk weetje: Wendy fotografeert mij ook regelmatig voor deze website.
Voordelen, bijzondere plekken
De meest geweldige klussen kwamen voorbij, koninklijk huis, bekende voetballers en acteurs,
snelle persfoto’s en uitgebreide bedrijfsreportages op plekken waar je anders echt niet zomaar
komt, het is fantastisch. Ik doe waar ik goed in ben en dat doe ik goed.
De ene klus prikkelt natuurlijk wel sterker mijn HSP-sprieten als de ander. Ik vind het eigenlijk altijd heel fijn om naar een bekende opdrachtgever te gaan waar je vaker bent geweest, zoals bijvoorbeeld in het Vredespaleis. Een ‘hee, ben je er weer’ en bekende gezichten zien die het leuk vinden dat je er bent, maken mij dan toch vaak net iets meer ontspannen en zelfverzekerder zelfs.
Nadelen, steeds nieuwe indrukken
Meestal zijn de klussen op nieuwe, onbekende locaties, moet je iets nieuws en onbekends fotograferen met of bij nieuwe, onbekende mensen. Vaak voelt dit toch een beetje alsof je op de eerste dag naar je nieuwe baan gaat. Spannend. Je moet maar afwachten hoe de locatie eruit ziet en hoe de mensen zijn.
En hoewel ik deze prikkels juist fijn vind, ik zou niet graag dag in dag uit naar dezelfde plek gaan om hetzelfde werk te doen, is het ook elke keer weer vermoeiend om naar iets wat aanvoelt als de eerste dag op je nieuwe baan.
HSP en fotograaf = een hoogsensitieve fotograaf
Als we het nou eens omdraaien: ik heb nu vooral een beetje gedeeld hoe het is om fotograaf te
zijn als HSP, zou het ook uitmaken of je door een HSP gefotografeerd wordt? In de bruidsfotografie denk ik zeker wel, dit omschreef ik al een beetje. Maar in de andere takken van fotografie die ik doe ook?
Bij portretreportages heeft dat zeker voordelen. Ik kan goed aanvoelen hoe de persoon zich voelt en vooral ook meedenken. Ik ben een mensen-fotograaf omdat ik een hele menselijke fotograaf ben. Mensen boeken niet het bureau Wendy van Bree Fotografie (nou ja, professioneel gezien wel), maar ze krijgen de méns Wendy: fotograaf en HSP.
Iemand die weet dat het spannend is om op de foto te gaan en die dat zelf misschien nog wel veel spannender vindt. Die niet met standaard poseertips of aangeleerde trucjes probeert je op je gemak te stellen, maar die dat als mens Wendy probeert. Laagdrempelig, warm en gezellig.
Als ik mijn gelukkige klanten mag geloven, wat ik door mijn bescheidenheid echt niet altijd doe, is het een grote kracht van mij als fotograaf. En daarom vind ik het zo’n mooi vak. De overprikkeling die er soms optreed neem ik op de kop toe. 😊
Vond je dit leuk? Deel met anderen:
Bewaar voor later op Pinterest:
Nog geen reacties. Reageer hieronder!