- Dit zijn 6 communicatieproblemen voor een HSP
- Ik heb tijd nodig om dingen te verwerken
- Zij zien niet altijd wat jij ziet
- Zonder verklaring gewoon ‘ weten’
- Ze begrijpen mijn behoefte aan ‘me-time’ niet
- Ik heb last van emoties en gevoelens van de ander
- Ik mis diepgang in de communicatie
Dit zijn 6 communicatieproblemen voor een HSP
1. Ik heb tijd nodig om dingen te verwerken
Frederika: “De mensen om mij heen snappen niet dat ik niet zomaar over dingen heen kan stappen. Of naast me neer kan leggen. Ik heb tijd nodig om het te verwerken en te relativeren.”
HSP coach Maaike Kruijsen: De diepgaande verwerking is kenmerkend voor hoogsensitiviteit. Naast jezelf die tijd en ruimte te geven is het belangrijk dat een niet-HSP in jouw omgeving dat snapt. Leg uit dat je wat meer tijd nodig hebt dan een gemiddeld mens. Als er een antwoord van je verwacht wordt, geef dan een tijdsindicatie waarin je genoeg ruimte hebt om eea eerst te laten bezinken.
2. Zij zien niet altijd wat jij ziet
Pim: “Zij zien niet altijd wat jij ziet en erkennen jouw mening of gevoel ook niet. Je stelt je aan, overdrijft of moet eens normaal doen. ”
HSP coach Maaike Kruijsen: Dat klopt, door de diepgaande verwerking en het vermogen meer nuances te zien, zie je de dingen soms ook anders dan niet-HSP. Bovendien komen situaties vaak extra intens binnen, iets wat niet-HSP niet altijd begrijpen omdat ze dit niet zelf ervaren.
In de praktijk gebruik ik de emotiemeter als voorbeeld: Een deel van de HSP (zeker in combinatie met Rejection Sensitivity – afwijzingsgevoeligheid), schieten van 0 naar 10 in een nanoseconde. De emotie is in het moment zelf dan zo hoog dat helder denken niet meer lukt. De motor (hersenen) moet(en) eerst afkoelen. Het belangrijkste advies hier is om eerst te zakken in je emotie en goed te voelen welke behoefte eronder zit. Wanneer je deze behoefte helder hebt kun je deze aan de ander aangeven en met elkaar in gesprek gaan.
3. Zonder verklaring gewoon ‘weten’
Marischka: “Dat je dingen simpelweg niet kan verklaren, maar dat je ze gewoon ‘weet’.”
HSP coach Maaike Kruijsen: Dat is je intuïtie. En m.i. speelt het snel verbanden kunnen leggen als HSP hier (al dan niet onbewust) ook een rol. Het menselijke brein wil echter graag verklaringen. Dus wie dat niet zomaar weet, wil toch liever eerst een (het liefst wetenschappelijk) onderbouwde verklaring alvorens iets van je aan te nemen.
Neem jezelf in elk geval serieus. Met of zonder begrip van de ander. Afhankelijk van de situatie mag je ook gaan staan voor je gevoel zoals bijvoorbeeld bij belangrijke beslissingen. Zorg wel dat je de ander ook in zijn/haar waarde laat. Communiceren doe je samen, een overeenstemming bereiken waar beiden zich in kunnen vinden!
Wanneer het echter over een ander gaat (je voelt iets aan enz) is het soms beter om niets te zeggen. Mensen zijn er niet altijd aan toe zich bewust te worden van wat jij al voelt/weet. Kijk of je daarin een afweging kunt maken in je intuïtie.
4. Ze begrijpen mijn behoefte aan ‘me-time’ niet
Kitty: “Dat ze mijn behoefte aan ‘me-time’ niet begrijpen. Als HSP heb ik erg veel tijd nodig om in afzondering ervaringen te verwerken en men vindt dat raar. Ik heb er een vriendschap door verloren zelfs!.”
HSP coach Maaike Kruijsen: Het is belangrijk je te omringen met mensen die welwillend zijn om tijd en energie in je te steken. Soms hebben niet-HSP bepaalde verwachtingen waar je als HSP niet aan kunt voldoen. Zoals bijvoorbeeld vaak afspreken, je gedragen als een niet-HSP, maar ook meegaan naar drukke gelegenheden enzovoorts. Als het niet matched, maak het dan niet te ingewikkeld en probeer niet krampachtig de vriendschap te behouden. Zoek liever naar meer gelijkgestemden. Dit kunnen trouwens ook prima niet-HSP zijn.
💡 Lees ook: Het ideale me-time recept voor HSP’s
5. Ik heb last van emoties en gevoelens van de ander
Inge: “Ik heb erg last van alle emoties en gevoelens van de ander. Ik voel die dan ook allemaal en kan dan moeilijk bij mijn eigen gevoel blijven of komen. Daardoor zeg ik vaak niet wat ik eigenlijk vind of wil. En dat is vaak best lastig.”
HSP coach Maaike Kruijsen: Dit is een veelgehoord probleem onder de communicatieproblemen voor een HSP. Bij hoogsensitieve mensen wordt een verhoogde activiteit in de spiegelneuronen gemeten. Spiegelneuronen zijn neuronen die actief worden wanneer je waarneemt wat iemand anders doet. Bijvoorbeeld bewegen of spreken, maar ook op: wat iemand voelt of zelfs emotioneel ervaart. Leer dicht bij jezelf en je eigen gevoel te blijven.
Soms liggen er patronen aan ten grondslag waarom je meer gefocust bent op de ander dan op jezelf. Het kan handig zijn die helder te krijgen zodat je meer ruimte krijgt voor je eigen emoties en gevoelens.
6. Ik mis diepgang in de communicatie
Astrid: “Ik wil graag op een dieper niveau communiceren. De ander is dan al afgehaakt.”
HSP coach Maaike Kruijsen: Een van de voordelen van je diepgaande verwerking als HSP is dat je ook dieper nadenkt over het leven. Veel HSP’s zijn bijvoorbeeld ook bezig met zingeving in het leven. Zoek hierin gelijkgestemden en hou het met mensen die afhaken bij de koetjes en kalfjes.
Herkenbaar? Deel jouw ervaring
Zijn deze 6 communicatieproblemen voor een HSP herkenbaar voor jou? Of mis je nog een belangrijke? Laat het hieronder weten!
Bewaar voor later op Pinterest:
33 Reacties
Alles wat je beschrijft is zo ‘gewoon’ voor mij dat ik er eigenlijk niet meer bij nadenk dat het zo is. Als ik het terug lees denk ik ‘ ja idd logisch toch”. Soms trap je weer eens in een valkuil (bijvoorbeeld het benoemen van de emotie die je bij een ander voelt) en die je eigenlijk maar ‘eng’ vindt omdat je door het benoemen veel te dicht bij komt. Vaak voel ik wel aan of het kan of niet maar soms ben ik zo enthousiast om iemand daar mee te willen te helpen dat ik over zijn/haar grens stap met mijn woorden.) In de hospice waar ik werkte was het juist een supertool omdat ik haarfijn wist wat iemand wel of niet prettig vond tijdens de verzorging/begeleiding.
Wat ik heel lastig vind is het bijwonen van begrafenissen en het condoleren. Alle verdriet van de mensen om me heen komt bij me binnen,muziek en woorden raken me tot op het bot en de tranen blijven stromen. Daar na ben ik doodmoe en voelt het leeg. Daar wil ik graag nog iets voor leren om er beter mee om te kunnen gaan!
Over het algemeen wordt het wel steeds makkelijker om er mee om te gaan naar mate je ouder wordt. Je herkent en begrijpt sneller en kunt beter je grenzen aangeven.
Mbt het zomaar weten van dingen, thuis snappen ze er hélemaal niks van maar accepteren wel dat het eigenlijk altijd klopt en doen er ook hun voordeel mee.
Dat alle verdriet bij je binnenkomt, komt waarschijnlijk omdat je je eigen verdriet nog niet verwerkt hebt. Sinds ik dat zelf voor een groot deel wél verwerkt heb, heb ik daar geen last meer van een kan ik heel goed bij mezelf blijven. Eerder had ik dat ook.
Ik zou mijn verhaal hier kunnen opschrijven….kunnen delen…
over mijn leven, mijn verbijstering van alles, en hoe ik er over heen ben gekomen. over het ontdekken van mijn eigenschappen en de eenzaamheid …Maar het is een lang verhaal en als ik het hier opschrijf staat het misschien wel voor altijd op internet en dat wil ik liever niet…dus helaas…
Wat ik meestal moeilijk vind in de communicatie is het niet altijd duidelijk kunnen uitleggen wat je bedoeld. T voelt wel eens aan alsof je t moet gaan vertalen in de woorden die de niet-HSP -er past omdat hij /zij t niet snapt als ik t volgens mijn visie uitlegt.
Maar…t kan ook aan mij liggen hoor!
Nee hoor ook voor mij heel herkenbaar
Hier heb ik ook enorm last van. Zowel privé als op werk. Ik werk ook met mensen. Ik kan mijn gevoel soms niet vertalen naar een niet hsp-er waardoor ik misschien wat zweverig overkom.
Nee hoor, ik herken het enorm!
Het voelen en zien in lagen die anderen niet zien en wat ook moeilijk is uit te leggen.
‘ik voel het gewoon zo’ Ik heb ook weleens een opmerking gehad van een begeleider ‘jij hebt zeker je glazen bol’ dit vond ik erg vernederend.
Oh wat is dat herkenbaar.
Super herkenbaar! top tips!
Heel herkenbaar,
Dank je wel voor deze tips.
Nog wel heb ik een vraag,
Soms merk ik dat ik in een verhaal wat een ander mij verteld niet aandachtig bij ben.
Dan sluit ik mij af en hoor niet wat de ander mij verteld.
Dit is best vervelend voor de ander en ik zelf vind het naderhand ook niet leuk voor de ander.
Ik moet dan extra moeite doen om wel mijn aandacht bij die gene te houden terwijl mijn innerlijke, het niet wil het niet interessant genoeg vind.
Heel herkenbaar Johan, ik dacht dat ik de enige was die dat deed. Ik dwaal dan af. Maar het lijkt ook alsof ik tijdens zo’n …kennelijk niet interessant …gesprek, dan maar ga intunen (zeg je dat zo?) op hoe iemand zich voelt op dat moment. Want dat is wel interessant.
Heel herkenbaar, dit. Altijd weer super fijn om te lezen dat er meer mensen zo voelen.
Dankjewel. Een feest van herkenning
Hoi Maaike ,
Ik wil graag wat meer weten over geweldloze communicatie.
Lieve groet,
Tania
Marshall Rosenberg is interessante lectuur. Theorie én oefenboek
Zooooo herkenbaar.
Vooral het moeilijk bij jezelf kunnen blijven. Zeker in grote groepen. Dan raak ik vaak helemaal overprikkeld. Zeker als de mensen hutje mutje opelkaar staan. Maar goede tip om na te gaan welke patronen er nog achter schuilen. Ik denk dat ik er al 1 ontdekt heb.
Bedankt voor dit stukje tekst!
Ongelofelijk, toen ik dit las viel mijn mond open. Inderdaad een feest van herkenning en een enorme opluchting.
Dank je wel daarvoor.
Zo fijn dat deze posts en artikels er zijn.
Eindelijk thuiskomen❤
Allemaal heel herkenbaar, ook vooral puntje 6.
Ik hoop dat ik ooit mijn soulmate vind, iemand bij wie ik écht mezelf kan zijn…
Dankjewel xxx
Hoi Kathy,
Heel graag gedaan.
Warme groet,
Maaike Kruijsen
Hai ik ben Melanie ik vind het ook lastig grenzen te stellen voor mij zelf en een ander ik kan mij zelf helemaal wegcijferen en er helemaal voor iemand zijn en er in mee gaan zonder rekening met mij zelf te houden en raak mij zelf vaak kwijt heb je advies voor mij liefs Melanie Vorselman
Dag Melanie,
Ik heb een artikel over grenzen geschreven met een heel aantal tips. Kun je daar iets mee?
Warme groet,
Maaike Kruijsen
Communicatie bij ruzie. Ik wil ruzie het liefs vermijden. Heb ik dan toch ruzie, kom ik tijdens de ruzie niet uit mijn woorden. Vind de ander onredelijk. Probeer de situatie te analyseren en kijken waar het fout ging. Vaak eindigde het met een monoloog van mij dat de persoon niet zo onredelijk en gemeen ( soms) moet zijn.
Hoi Angelique,
In de communicatie is het altijd raadzaam eerst de emoties wat te laten zakken en daarna elkaar de ruimte te geven om uit te spreken hoe je het hebt ervaren. Geef ook de ander daarin voldoende ruimte, ieder beleeft zaken op een eigen manier.
Warme groet,
Maaike
Inderdaad goed om eens weer bij stil te staan deze punten. Inderdaad lastig om bij jezelf te blijven, mijn grens aan te geven.
Je word inderdaad gauw bestempeld met te gevoelig etc. Wat ik zelf erg moeilijk vind door in mijn me -tijd teveel na te denken over een vervelende situatie. Kan me er dan dagen later je er nog zo boos over maken. Ook over het feit dat ik dat niet direct terug heb in iets rustigere vaarwater.
Beste Lowien,
Emoties hebben ook een signaalfunctie. Als je merkt dat je boos blijft, kijk eens of je kunt achterhalen welke behoefte er onder de boosheid zit.
Warme groet,
Maaike
Beste Corien
Nu ben ik zeker dat ik geen alleenstaand geval ben wat ik heel mijn leven gedacht heb en er nooit durfde over te spreken , zelfs tegen mijn ouders niet : Men vond mij zoal een (betweter) daar ik veel op voorhand wist en voelde aan komen en alle – emoties – verdriet – pijn – leugens en nijd opnam , zelfs voelde ik het wanneer een zieke zou “sterven” . “Het eigenaardige aan deze ervaringen is , dat ik nooit bang ben geweest maar een belevenis rijker was aan de rust die de stervenden uitstraalden – omdat ze alles los konden laten ” Het emotionele moment dat je bij hen was in hun laatste uren , maar moe van de gevoelens waar je geen weet mee kan zijn overweldigend , waarna je je dan afzondert om alles te verwerken” .
“Verdriet zijn de ergste gevoelens die je opneemt , omdat je niet kan stoppen met wenen en je alles dubbel aanvoelt” .Hart verscheurend als een meisje van 7 jaar die bij haar eerste Communie haar overleden mama miste die er niet was ,dan ween je meer dan het kleine meisje.
Tenslotte maken deze ervaringen mij sterker om er mee om te gaan ,” als het troosten van mensen die nood hebben aan een eerlijke babbel.”
Zo beste Corien , jij bent niet alleen !
Vriendelijke groetjes
Rita
Zeker herkenbaar. Wel mis ik dat ik zeg wat ik merk onder de oppervlakte. Ik voel het niet alleen maar communiceer het ook. Waar ik op blokkeer is op nare types. Ik voel dat ze bitter en kwaad zijn en mij dus ook pijn zullen doen. Ik vrees hun ongenuanceerd denken, voelen dus het verwerken van hun leed. Waardoor ze zich op fijngevoelige lieden storten om die te treiteren, pesten. Ik voel dus oorzaak en gevolg en voel me in de vuurlinie van hun kwaadheid. Ik vrees dus ook domme mensen die niet kunnen resumeren ef overdenken en vandaar uit kunnen groeien. Sla dan helemaal dicht als mijn antennes dit opvangen. Om die reden ben ik vaker gepest door zulken. Helaas heb ik van huis uit ervaring met kwaadheid en gebrek aan resumé door mijn vader destijds. Hij wetd mishandeld, leed honger, werd gediscrimineerd door de soeurs en paters in katholieke Kerk. Hij mocht niet in het koor zingen omdat hij donkergekleurde huid had. Hij kon de lagere school niet afmaken. Toch verdiende hij goed salaris voor zijn gezin door tekentalent en cursus via Parijs waardoor hij zich kunstenaar mocht noemen. Zijn kwaadheid over het onrecht in zijn jeugd heeft hij op ons gebotvierd. Hij was dus niet in staat het te verwerken en maakte ons tot zondebokken. Ik leerde al vroeg hoe zijn stemmingen te peilen. Hield me stil en keek en luisterde en vaarde op mijn onderbuikgevoel of het die dag zou escaleren of een betrekkelijk veilige dag zou worden. Mijn HSP zijn vloeit letterlijk voort uit de jeugd die ik de loopgraven noemde waar ik dekking zocht voir de ongrijpbare kwaadheid of wreedheid dr dagelijkse kost kon zijn. Ik voel al aan de overkant van de straat of ik met een kalm of potentitieel kwaad persoon van dien heb. Helaas heb ik het altijd bij het rechte eind.
Hoi Jeenie,
Lees dan ook eens het artikel over moeilijke mensen, dat geeft inzicht en antwoord als communicatie lastig is.
Warme groet,
Maaike Kruijsen
Hallo
Ben ik de enige die niet weet hoe om te gaan met bazige, autoritaire personen? (vaak leidinggevenden).
Of is mijn HSP te zichtbaar waardoor er vaak over mij gelopen wordt?
Hallo Sonja,
Je kunt daar meer over lezen in het artikel omgaan met moeilijke mensen, hoe doe je dat?
Alle punten zijn herkenbaar en soms zo lastig om mee om te gaan. Vooral dat ik mij niet begrepen voel, is bij mij een dingetje. Ik zou het liefst dit artikel naar iedereen in mn omgeving willen sturen zodat ik wat meer begrepen wordt.
Ik word vaak niet begrepen maar heel eerlijk snap ik niet hspers ook vaak niet.
Wat ik lastig vind en nooit ergens teruglees is:
Voorbeeld 1
Ik ben wel eens verdrietig. Vroeger meer dan tegenwoordig. En de reacties zijn eigenlijk altijd, waarom ben je verdrietig?- geen idee. Wat is de reden? -ja geen idee.
Dan moet dit uit het denken komen. Dat ik anders moet gaan denken ect.
Zelf heb ik niet het idee dat het uit het denken komt maar oud zeer dat zich aandient.
Hier voel ik me vaak onbegrepen in.
Voorbeeld 2
In gesprekken kan ik wel goed relativerend en vanuit de ander zijn perspectief begrip opbrengen en pas later komt pas mijn eigen gevoel of behoefte naar boven als het gesprek al voorbij is. En kan ik het ineens helemaal niet meer eens zijn wat er al is afgesproken.
Het is nacht, dus buiten is het donker, binnen brandt het licht.
Als ik door het raam kijk zie ik de reflectie van de binnenkant tot in de kleinste detail.
Ik ben hsp en vraag me af, wat ziet een niet-hsp?
Wat fijn om deze berichten te lezen, om de herkenbaarheid en ook om hoe ermee om te gaan.
Ik gebruik vier keer het woord -om-. Vind ik eigenlijk teveel en ook niet mooi. Heb geen zin om het te veranderen. Maar ben hier nu al denktijd aan kwijt. Haha, schiet lekker op….. 🙂
Wat ik wil inbrengen is dat ik long-covid heb. Hierdoor komen situaties en opmerkingen nóg harder en intenser binnen. Het kost erg veel energie en ik kan hierdoor nog weinig aan (sowieso al gestopt met werk).
Zijn er misschien mensen die in hetzelfde schuitje zitten?