Ja, ik heb het gedaan! Ik heb een etiket op mezelf geplakt, een mooi etiket met HSP (hoogsensitief persoon) er op. Nu weet ik al jaren dat ik hoogsensitief ben, alleen wilde ik er nooit een stempel op drukken. We hebben allemaal wel iets, toch? Dus waarom zou ik een label op mezelf plakken, zo anders is het nu toch ook weer niet, dacht ik.
Het is heel gewoon
Nee, voor mij is het heel gewoon. Het zijn eerder de mensen om mij heen die het als anders ervaren en/of er moeite mee hebben, waardoor ik er uiteindelijk zelf ook last van krijg, want ik voel hun onbegrip. Dit maakt mij dan weer aan het twijfelen en dat is precies het lastige voor een hoogsensitief persoon. Ik ben nu eenmaal gevoelig en kan snel overprikkeld raken.
Dit komt omdat ik gedetailleerder en intenser waarneem, maar ook omdat ik sferen en stemmingen goed aanvoel, waardoor ik meer tijd nodig heb om alle indrukken te kunnen verwerken. Ik ben ook niet voor niets heel graag alleen en in mijn eigen wereld ;). Afijn hoe goed ik enerzijds weet dat ik hoogsensitief ben, zo snel vergat ik het ook weer, omdat ik er dus niet de nadruk op wilde leggen.
💡 Lees ook: Bestaat er een diagnose hoogsensitiviteit?
De verandering
Ik heb me in de jaren ontwikkeld om er beter mee om te kunnen gaan, maar er zijn ook nog steeds grenzen waar ik tegen aanloop. Dit werd me wel (weer) heel duidelijk afgelopen week, ik was er totaal niet bij. Ik had last van stemmingswisselingen en vermoeidheid, het leek zelfs wel of ik lichtelijk depressief was. Hallo wereld, dit is niet wat ik wil! Ik wil mezelf kunnen zijn, zonder de stemmetjes in mijn hoofd die zeggen dat ik me niet aan moet stellen en het gewoon net zoals een ander zou moeten kunnen doen.
Een opsomming van wat ik allemaal niet wilde volgde, uhh, daar wordt een mens niet vrolijker van.. O ja, opnoemen wat ik wel wil. Oke, ik wil: me goed voelen, meer energiek voelen, meer aandacht aan mezelf besteden, zodat ik beter in balans ben en toegeven aan mijn vermoeidheid als ik dat nodig heb.
Erkenning
Hoe ga ik dit krijgen? Vroeg ik mij af. Nou door eerst eens te erkennen dat ik een hoog sensitief persoon ben. Ik slaakte een zucht van verlichting. Toen volgde de vraag: durf en wil ik eigenlijk wel een etiket op mezelf plakken? Wat voor een commentaar zal ik nu weer krijgen als ik mezelf zo bestempel? Ik deelde deze gedachten op Facebook.
Dit was natuurlijk een stap naar het toegeven aan mezelf. Maar ik had nog net een duwtje in de rug nodig en die kreeg ik: Het is dus oké, ik mag het erkennen en ik doe dit voor mezelf! Oh, en dan erken ik ook maar meteen dat ik HSS-er (High Sensation Seeker) ben. Dit houdt in dat ik snel verveeld ben en van avonturen & uitdagingen houd, waardoor ik nog meer moet waken om niet overprikkeld te raken.
Jouw worsteling
Vond je dit leuk? Deel met anderen:
Bewaar voor later op Pinterest:
2 Reacties
Dank je wel, lieve Maaike voor het plaatsen van mijn blog. Ik ben zo blij met het etiketje wat ik op mezelf heb geplakt. De ‘druk’ is er nu voor mezelf af en er komen al meteen mooie dingen voor in de plaats. X
Ik realiseer me meer en meer dat ik HSP ben. Eindelijk vallen dingen op hun plaats. Maar nu? Hoe ermee omgaan? Dat vind ik echt nog enorm moeilijk. Ik probeer wel vaker die me-time te pakken, niet toe te geven aan de sociale druk. Maar ik blijf me ‘anders’ voelen. Laatst had ik wel een momentje waarin ik echt mij was, heel gezellig met iemand gepraat die oprecht interesse in mij als persoon had en dat gaf me wel een boost. Ik mag er zijn. En mijn amders zijn is eigenlijk alleen maar mooi. Ik ben blij dat ik een etiket heb kunnen plakken eindelijk. Eindelijk begrip van mij voor mij.